· ធ្វើការសម្រាក និង ការពារថែរក្សាកន្លែងដែលរងបួស ឬ តំបន់ដែលមានការឈឺចាប់។ បញ្ឈប់, ផ្លាស់ប្តូរ ឬ ធ្វើការសម្រាកពីសកម្មភាពទាំងឡាយណា ដែលអាចបណ្តាលអោយមានការឈឺចាប់ ។ នៅពេលសម្រាក អ្នកគួរដាក់កូនខ្នើយ កល់នៅពីក្រោមជង្គង់របស់អ្នក។
· ទឹកកក អាចនឹងកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ និង អាការៈហើមប៉ោង។ ដាក់ទឹកកក ឬ ថង់ទឹកត្រជាក់ អោយបាន ភ្លាមៗ ដើម្បីការពារ ឬ បន្ថយនូវភាពហើមប៉ោង។ ធ្វើការស្អំទឹកកក ឬ ថង់ទឹកត្រជាក់ នេះអោយបានរយៈ ពេល ២០នាទី អោយបាន ៣ដង ឬ ច្រើនជាងនេះក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃ។
· បន្ទាប់ពីរយៈពេល ៤៨ ទៅ ៧២ម៉ោង ប្រសិនបើ អាការៈហើមប៉ោងនេះ ត្រូវបានបាត់ទៅហើយ អ្នកអាច ដាក់ស្អំទឹកក្តៅឧណ្ណៗ និង ចាប់ផ្តើមធ្វើលំហាត់ប្រាណស្រាលៗ ដោយមានជំនួយពីកំដៅ ដែលមានជាតិ សំណើម ដើម្បីជួយជួសជុល និង រក្សាឡើងវិញនូវភាព ដែលអាចបត់បែនបាន។ មានអ្នកជំនាញមួយចំនួន បានណែនាំអោយអ្នក អាចធ្វើការជ្រើសរើសបាន រវាងជម្រើសនៃការព្យាបាល ដោយប្រើកំដៅ ឬ ភាព ត្រជាក់។
· ការដាក់សម្ពាធ ឬ រុំកន្លែងដែលមានរងរបួស ឬ មានភាពហើមប៉ោងជាមួយនឹងបង់រុំរបួស ដែលមានសភាព យឺត វាក៏អាចនឹងជួយកាត់បន្ថយនូវអាការៈហើមប៉ោង របស់អ្នកបានផងដែរ។
· អ្នកមិនត្រូវុំវាតឹងណែនពេកនោះទេ ពីព្រោះថា វាអាចធ្វើអោយ តំបន់ខាងក្រោមនៃកន្លែងដែលមានការរង របួសកាន់តែមានសភាព ហើមប៉ោងជាងមុន។ ធ្វើការបន្ធូរបង់រុំមកវិញ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាវា តឹងណែនពេក។ សញ្ញាដែលអាចបញ្ជាក់បានថា បង់រុំនេះមានសភាពតឹងណែនខ្លាំងមានដូចជា៖មានការ ស្ពឹក, ឈឺចាក់ឈៀបៗ, ការឈឺចាប់ហាក់កើនឡើងជាងមុន, មានភាពត្រជាក់ ឬ មានការហើមប៉ោង នៅ ក្រោមកន្លែងដែលបានរុំបង់។
· អ្នកមិនត្រូវរំពឹងថា បង់រុំនេះអាចជួយការពារ ឬ ធ្វើអោយរបួសនៅក្បាលជង្គង់អ្នកនេះ មានលំនឹងនោះទេ។
· ធ្វើការពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើអ្នកគិតថា អ្នកត្រូវការរុំវា ច្រើនជាងរយៈពេល ៤៨ ទៅ ៧២ ម៉ោងនោះ។ បញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ អាចនឹងកើតមានឡើង។
· ធ្វើការដាក់តំបន់ដែលមានរងរបួស ឬ មានការឈឺចាប់នេះ នៅកល់ពីលើខ្នើយ ខណៈពេលដែលអ្នក កំពុង ស្អំទឹកកក និង រាល់ពេលណាដែលអ្នក កំពុងអង្គុយ ឬ សម្រាកនោះ។ ព្យាយាម ដាក់តំបន់នោះ អោយមាន កពស់ត្រឹម ឬ ខ្ពស់ជាងបេះដូងរបស់អ្នក ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយនូវភាពហើមប៉ោង។
· ព្យាយាមកាត់បន្ថយស្ត្រេស ទៅលើក្បាលជង្គង់ ដែលកំពុងឈឺចាប់របស់អ្នក (រហូតដល់អ្នកបានទទួល ដំបូន្មានពីគ្រូពេទ្យរបស់អ្នក )
· អ្នកអាចប្រើដំបងទប់ ឬ ឈើច្រត់ នៅជាមួយដៃដែលផ្ទុយពីជង្គង់ដែលឈឺចាប់របស់អ្នក។
· ប្រើឈើច្រត់ពីរ ដើម្បីរក្សាទំងន់អ្នក មិនអោយសង្កត់ទៅលើ ជើងដែលមានមុខរបួសនៅត្រង់ក្បាលជង្គង់។ អ្នកនឹងត្រូវបានគេណែនាំអោយប្រើឈើច្រត់ ប្រសិនបើការប្រើដំបងទប់ ធ្វើអោយដើរខ្ញើចៗ ។
· ធ្វើការម៉ាស្សា ឬ រឹតតំបន់ដែលរងគ្រោះនេះថ្នមៗ ដើម្បីសម្រាលនូវការឈឺចាប់ និង ជម្រុញអោយដំណើរ ឈាមរត់បានល្អ។ តែអ្នកមិនត្រូវធ្វើការម៉ាស្សាវាទៀតនោះទេ ប្រសិនបើវាធ្វើអោយអ្នកមានការឈឺចាប់។
· ជៀសវាង ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ក្នុងកម្រិតសកម្មភាពខ្លាំងក្លា ដូចជា៖ ការរត់, ការជិះស្គី, ការជិះក្តារបន្ទះ ឬ លេងតេនីស្ត រហូតដល់ក្បាលជង្គង់អ្នកបានជាសះស្បើយ ដោយវាមិនមានការឈឺចាប់ ឬ ហើមប៉ោង អ្វី ទៀតនោះទេ។
· អ្នកក៏មិនត្រូវធ្វើការជក់បារីផងដែរ។ ការជក់បារី គឺបានធ្វើអោយដំណើរការនៃភាពជាសះស្បើយ មានភាពយឺតយ៉ាវ ដោយសារតែវាបានកាត់បន្ថយ នូវការផ្គត់ផ្គង់ឈាម និង ពន្យាពេលនៃការជួសជុល របស់កោសិកា។
ថ្នាំដែលអ្នកអាចទិញបាន នៅតាមឱសថស្ថានដោយមិនចាំបាច់ ត្រូវការវេជ្ជបញ្ជា
អ្នកអាចសាកល្បងប្រើ ថ្នាំដែលអាចទិញបាន ដោយមិនចាំបាច់ត្រូវការវេជ្ជបញ្ជា ដើម្បីជួយព្យាបាលនូវ អាការៈ គ្រុនក្តៅ ឬ សម្រាលដល់ការឈឺចាប់របស់អ្នក។
· អាសេតាមីណូហ្វែន ( Acetaminophen ) មានដូចជា ទីលេណុលTylenol
សំគាល់ ៖ អ្នកមិនត្រូវប្រើថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាក ( nonsteroidal anti- inflammatory medicine) មានដូចជា អ៊ីបូប្រូហ្វែន ( ibuprofen) ឬ អាស្ពីរីន ( aspirin) នៅក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោងដំបូង ក្រោយពីមាន ការរងរបួស។ ការប្រើនូវឱសថទាំងនេះ អាចនឹងបង្កើនឱកាសដែលធ្វើអោយ ឈាមរបស់អ្នកស្ទះ និង បណ្តាលអោយមានស្នាមជាំធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារតែការហូរឈាមនៅក្រោមស្បែក។
· ថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាក ( Nonsteroidal anti- inflammatory drugs)
o អ៊ីបូប្រូហ្វែន ( Ibuprofen) មានដូចជា៖ អេដវិល( Advil) ឬ ម៉ូទ្រីន( Motrin)
o ណាប្រូសែន ( Naproxen) មានដូចជា ៖អេលែវ (Aleve) ឬ ណាប្រូស៊ីន( Naprosyn)
o អាស្ពីរីន( Aspirin) ក៏ជាពពួក Nonsteroidal anti- inflammatory ផងដែរ វាមានដូចជា៖បេយឺ( Bayer) ឬ ប៊ូហ្វឺរីន (Bufferin) ។
ធ្វើការពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើអ្នកចង់ ប្រើប្រាស់វាទៅវិញទៅមក រវាងកម្រិតថ្នាំ អ៊ីបូប្រូហ្វែន ( ibuprofen) និង ថ្នាំ អាសេតាមីណូហ្វែន ( Acetaminophen )។ នៅពេលដែលអ្នក ផ្លាស់ប្តូរគ្នារវាងថ្នាំទាំងពីរប្រភេទ នេះ នោះអ្នកអាចនឹងមានឱកាស នូវការទទួលបានកម្រិតថ្នាំនេះច្រើនជ្រុល។
ការប្រុងប្រយ័ត្ន
អ្នកត្រូវប្រាកដថា នឹងធ្វើតាមនូវគន្លឹះដូចខាងក្រោមនេះ ដើម្បីទទួលបាននូវសុវត្ថិភាព នៅពេលដែលអ្នក បានប្រើឱសថ ដែលមិនមានវេជ្ជបញ្ជាទាំងនេះ ៖
· ធ្វើការអានផ្លាកសញ្ញា និង ធ្វើតាមការណែនាំនៅលើសំបក ឬ ដបថ្នាំអោយបានត្រឹមត្រូវ។
· អ្នកមិនត្រូវលេបវា ច្រើនជាងកម្រិតដែលគេបានណែនាំនោះទេ។
· អ្នកមិនត្រូវលេបថ្នាំទាំងនេះទេ ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាលែហ្សីជាមួយពួកវា ពីមុនមក។
· ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់មានការហាមឃាត់ចំពោះការប្រើថ្នាំទាំងនេះ នោះអ្នកត្រូវសាកសួរគ្រូពេទ្យជាមុនសិន មុនពេលអ្នកលេបវា។
· ប្រសិនបើអ្នកកំពុងមានគភ៌ ឬ ត្រៀមនឹងមានគភ៌ នោះអ្នកមិនត្រូវលេបថ្នាំអ្វីផ្សេងក្រៅពី អាសេតាមីណូ ហ្វែននោះទេ លើកលែងតែអ្នកមានការអនុញ្ញាតពីគ្រូពេទ្យ។
· អ្នកមិនត្រូវធ្វើការផ្តល់ថ្នាំអាស្ពីរីន ដល់ជនណាម្នាក់ដែលមានអាយុ តិចជាង ២០ឆ្នាំនោះទេ លើកលែងតែ វាមានការអនុញ្ញាតពីគ្រូពេទ្យ។
រោគសញ្ញាដែលអ្នក គួរតាមដាន ក្នុងអំឡុងពេលនៃការព្យាបាលមុខរបួសនៅផ្ទះ
ធ្វើការទាក់ទងជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើមានបញ្ហាណាមួយដូចខាងក្រោម នេះបានកើតឡើងចំពោះអ្នក នៅក្នុងអំឡុងពេលនៃការសម្រាកព្យាបាលនៅផ្ទះ។
· មានការវិវត្តន៍ នូវសញ្ញានៃការបង្ករោគ។
· មានភាពស្ពឹក, ឈឺស្កៀបៗ ឬ ភាពចុះខ្សោយកើតមាន។
· ផ្នែកខាងក្រោមនៃជង្គង់របស់អ្នក ឬ ប្រអប់ជើង មានសភាពស្លេកស្លាំង,ត្រជាក់ ឬ មើលទៅឃើញមាន ពណ៌ខៀវ។
· រោគសញ្ញាទាំងនោះ មិនមានភាពរីកចម្រើន ជាមួយនឹងវិធីនៃការព្យាបាលនៅផ្ទះនេះ។
· រោគសញ្ញាទាំងនេះ កាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ និង កើតមានញឹកញាប់ជាងមុន។
No comments:
Post a Comment